Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

      
        Η Χρυσόσκονη

Είναι μέρες τώρα, που ψάχνομαι.
Είναι μέρες που η αδέκαστη λογική
διατάζει τα αδύνατα φτυάρια της μνήμης 
πιο βαθιά να σκάψουν μέσα μου.

Ανασκαλεύω τα συρτάρια της μνήμης μου,
μήπως ανακαλύψω κάπου τη χρυσόσκονη
να πασπαλίσω μ΄ αυτή τις σκουριασμένες ιδέες,
όπως άλλοι το κάνουν, σαν μόδα.

Σκάβω, τσαπίζω βαθιά και ματώνω.
Ξεδιαλέγω και ύστερα πάλι απορρίπτω.
Όσο κι αν προσπαθώ πουθενά
δεν την βρίσκω.

Τέλειωσε πια η χρυσόσκονη. …….
 Γυμνές οι ιδέες φωτίζονται καλύτερα.


                                    Θεσσαλονίκη 09/04/2005  


Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014



                              Η Μπουκαδούρα.


Πάνω απ΄ τα βράχια τα στεγνά, τότε που ήμασταν παιδιά,
κορμιά ηλιοκαμένα,
μετρούσαμε τα κύματα, τα κύματα  που δίνανε αμέτρητα φιλιά, φιλιά εις τη στεριά.

Και όταν μεγαλώσαμε και μάθαμε το χάρτη,
τότε επαληθεύτηκε, πώς ήτανε αλήθεια,
πώς τα φιλιά ερχότανε κάτω απ’ τα νησιά.

Νησιωτοπούλες τα’  στελναν  σε μας αληθινά.
Με το νοτιά τα στέλνανε ανώνυμα, κρυφά.
Με το βοριά  απαντούσαμε, εμείς εις τα τυφλά.

Φύσα, νοτιά μου, φύσαγε, νοτιά απ’ το Αιγαίο,
γιατί η δική σου η πνοή με κάνει πάλι νέο.


                                              Ιούλιος 2002.
Η παλιά Φωτογραφία.              
  
Κρατώ ακόμα εκείνη την παλιά φωτογραφία,
(όχι ανέξοδο λάφυρο της ψυχής μου),
εκείνη στην οποία ανέμελα γελούσες.
Ήτανε τότε, θυμάσαι, που εσύ ακόμα δεν πονούσες.

Βλέπω το αυθόρμητο γέλιο της απέραντης χαράς σου,
(δώρο της νιότης, της ξενοιασιάς και του έρωτα),
που στιγμιαία τυπώθηκε, αναλλοίωτο,
αιώνια ζωή και κίνηση, ¨ακίνητη¨, να δώσει στο άψυχο χαρτί.

Η ευτυχία, ανυποψίαστη, φώλιαζε στον κόρφο σου,
(αμφίβολες προσμονές και φρούδες ελπίδες),
προδομένη απ’ το γρήγορο ρυθμό της καρδιάς,
απ’ τον αυθορμητισμό της άγουρης ηλικίας.

Πασχίζω να φανταστώ την τωρινή μορφή σου
Όπως και του φόντου τις αλλαγές,
(του κόσμου εκείνου, του αλλοτινού),
που παγωμένος, πλαισιώνει ακόμα, ίδιος πάντα,
εκείνη την παλιά φωτογραφία.
     
Θεσσαλονίκη  08-10-04


Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Η Ελλαδα ποτέ δεν πεθαίνει.


                                 
                Η οικονομική κρίση στην οποία μας οδήγησε η αλόγιστη συμπεριφορά όλων μας και κυρίως η ανικανότητα των πολιτικών μας, έφερε τη φτώχεια και την εθνική κατάθλιψη. Έχουν δίκιο να μας κατακρίνουν και να μας «τιμωρούν» οι εταίροι μας στην Ευρώπη και όλοι «οι φίλοι μας» ανά την υφήλιο. Μας κατηγορούν οι  πολιτικοί των άλλων χωρών, οι τράπεζες και οι οικονομικοί κύκλοι που εξυπηρετούν παγκόσμια οικονομικά συμφέροντα. Κοντά σε αυτούς μας κατηγορεί και η παγκόσμια κοινή γνώμη όπως και εκείνοι που μας δανείζουν.
                Ευτυχώς κάποιοι, λίγοι επιστήμονες, μελετούν και μαθαίνουν την μακραίωνη  Ιστορία της πατρίδας μας, μένουν έκθαμβοι από αυτήν και πάνω στον ενθουσιασμό τους, κάπου- κάπου, κοινοποιούν τα συμπεράσματα των μελετών τους.  Όλοι αυτοί ισχυρίζονται, πως γενικά η συμβολή της Ελλάδας στον παγκόσμιο Πολιτισμό και στην πρόοδο της ανθρωπότητας είναι ανυπολόγιστη και αναντικατάστατη. Τότε, εμείς οι νεοέλληνες νιώθουμε υπερήφανοι, ξεπερνάμε τη μελαγχολία μας και στηριζόμενοι, δυστυχώς, στα κατορθώματα των προγόνων μας,  συνεχίζουμε τη ζωή μας στο ίδιο λανθασμένο μοτίβο, αμετανόητοι. Αυτό το τελευταίο το γνωρίζουμε όλοι. Δεν θα ήθελα εδώ να επεκταθώ περισσότερο στην εθνική τύφλα που από ανέκαθεν μας δέρνει, ούτε και στα αιώνια μειονεκτήματα της φυλής μας, που όχι μόνο μια φορά, αλλά πολλές φορές, μας έχουν οδηγήσει στο χείλος του γκρεμού. Σκοπός μου είναι να καταστήσω γνωστά σε περισσότερους Έλληνες,  όσα έγραψε για τη συμβολή της Πατρίδα μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι ο λογοτέχνης και ερευνητής Αμερικανός Robert Naiemy και τα οποία δημοσιεύονται στην εφημερίδα «Φωνή». Ο τίτλος του άρθρου του είναι: «ΔΙΑΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,  ΑΝ ΤΟΛΜΑΤΕ», και στο οποίο γράψει:
                Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας ανά τον κόσμο. Γκρεμίστε κάθε Ελληνικό από όλο τον πλανήτη. Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού: Από την Ιατρική της χώρας σας, από τη φαρμακευτική. Από τα ανώτερα μαθηματικά (γεωμετρία, άλγεβρα). Από τη Φυσική και από τη χημεία. Από την Αστρονομία, από την αστροφυσική. Από την πολιτική της χώρας σας. Από την καθημερινότητά σας.
                Διαγράψτε και τα απλά μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα. Κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία καμπύλη. Σβήστε τη γεωμετρία από τα κτίρια σας, από τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε τη Δημοκρατία και την Πολιτική, διαγράψτε τη βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω. Αλλάξτε τους δορυφόρους σας ώστε να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει έστω μια λέξη Ελληνική), σβήστε από την καθημερινότητά σας κάθε Ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού, (κι’ αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα), αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (ώστε να χάσει την Ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της Ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμιά σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιείστε τον αραβικό, διαγράψτε τη φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε.  Θα πείτε…,« δεν γίνεται».
                Σωστά δεν γίνεται, γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε πρόταση!
Δεν γίνεται να σβήσει η ΕΛΛΑΔΑ, ο ΕΛΛΗΝΑΣ, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη.
Η Πρόκληση πάντως ισχύει.
                Αυτά γράφει για την Ελλάδα και τους Έλληνες ο Αμερικανός συγγραφέας και δεν πιστεύω να αμφισβητούνται από κανέναν. Αν τολμήσει ποτέ η παγκόσμια κοινότητα να αλλάξει, έστω ελάχιστα από  τα παραπάνω, θα προκύψει μια παγκόσμια Βαβέλ, μια παγκόσμια σύγχυση και οπισθοδρόμηση σε όλους τους τομείς των Επιστημών και του Πολιτισμού. Το δυσάρεστο για μας τους σύγχρονους Έλληνες είναι ότι αυτή η αναγνωρισμένη τεράστια συμβολή της Πατρίδας μας στηρίζεται κυρίως στα επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων, που δεν άφησαν τίποτε απολύτως ανεξιχνίαστο. Τα σπούδασαν και έδωσαν απαντήσεις και λύσεις για όλα. Και όλες οι γνώσεις τους και τα επιτεύγματά τους, έχουν διαποτίσει όλες τις εκδηλώσεις του Πολιτισμού και των Επιστημών όλων των λαών ανά τους αιώνες. Εκεί τις ανευρίσκουν οι μελετητές του κόσμου και μένουν εκστατικοί. Αυτό το γεγονός φέρνει σε εκνευρισμό και αμηχανία πολλούς διανοούμενους του κόσμου που δυσανασχετούν, γιατί δεν βρίσκουν να προσθέσουν κάτι δικό τους, κάτι που δεν το έχουν πει οι Έλληνες. Αυτό έκανε και τον Γκαίτε να αναφωνήσει εξορισμένος: «Καταραμένε Έλληνα ανακάλυψες τα πάντα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία…, δεν άφησες τίποτε για εμάς».
                Τέτοια μεγάλα λόγια λένε οι ξένοι διανοούμενοι για μας και εμείς, αντί να συνεχίσουμε το έργο των προγόνων μας και να τους ξεπεράσουμε, αδικήσαμε τους εαυτούς μας και οδηγήσαμε την Πατρίδα μας σε ανίσχυρο συντελεστή της εξέλιξης των παγκόσμιων πραγμάτων. Δικαιολογούμαστε πως μας αδίκησε η Ιστορία. Λησμονούμε όμως, ή δεν παραδεχόμαστε, πως την Ιστορία τη γράψαμε εμείς και δυστυχώς με τα δικά μας λάθη (σε κάθε κρίσιμη ιστορική στιγμή υπήρξαν οι εφιάλτες και οι ανίκανοι) την οδηγήσαμε σε ήττες και συμφορές. Δεν μας εκδικείται λοιπόν η Ιστορία, μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας. Αντίθετα πάμπολλες άλλες φορές που δείξαμε ομοψυχία και πίστη αποδείξαμε περίτρανα την πραγματική μας αξία και δοξάσαμε την Πατρίδα μας.  Δεν απομένει, λοιπόν, τίποτε άλλο να κάνουμε,  παρά να διδαχτούμε από τα μεγάλα λάθη του παρελθόντος και να μιμηθούμε τους αρχαίους Έλληνας στο φρόνημα, στο πνεύμα και στη δημιουργικότητα. Τότε ίσως να βρούμε  το δρόμο μας, να ξεπεράσουμε τις οποιεσδήποτε δυσκολίες και να πρωταγωνιστήσουμε και πάλι στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
                                                   17-01-2014                                                         G.D.                            

Προσθήκες  Χωρίς ελευθερία τι θα ήσουνα, ω Ελλάδα! Χωρίς εσένα Ελλάδα, τι θα ο κόσμος!¨
Τι λαχταρώ ποίηση, θέατρο, επιστήμη,φιλοσοφία, αρχιτεκτονική, Ιατρική, δημοκρατία, ισονομία, ισοπολιτεία, ό,τι και αν αναζητώ μπροστάρης είσαι εσύ και αξεπέραστος. (Σίλλερ)